Ukazał się właśnie dwudziesty pierwszy numer „Literadaru”. Tematem przewodnim są najciekawsze internetowe miejsca dla wszystkich czytających. Wśród wielu portali, serwisów i blogów, w tym potentatów w rodzaju Biblionetki czy Goodreads, miał zaszczyt znaleźć się także mój blog – obok znajdziecie krótki wywiad ze mną (s. 16-17). Doceniono również „Płaszcz zabójcy”, redagowany wspólnie z Lirael. Został nazwany „historycznym serialem” (s. 43).
Polecam też wywiad z moją Matką Chrzestną, która jak mało kto zna książkową blogosferę. Szczególne podziękowania za miłe słowa pod moim adresem (s. 49-51).
Zapraszam do przeczytania
Przyczajony wilk (Ewa Nowacka, „Ursa z Krainy Urartu”)
Platynowa przeciętność (I.J. Kryspin, „Platynowa jaszczurka)”
„Życie wraca do mnie poprzez słuch” (Zofia Posmysz, „Wakacje nad Adriatykiem”)
„Ile czasu się tam umiera?” (Shlomo Venezia, „Sonderkommando”)
Raje mojego dzieciństwa (Joanna Olczak-Ronikier, „Wtedy”)
Księgozbiory polskie, cz. 15: Biblioteka panien Kossakówien (1)
Jedziemy na wycieczkę, bierzemy książki w teczkę…
(Odwiedzono 169 razy, 1 razy dziś)
Brawo :)
Dzięki:)
Lepiej mówić dobrze o sobie niż źle o innych :-). Dopiero wczoraj zorientowałem się z kim „tańczę” :-) aż mi szczęka opadła – szacunek, jestem pod wrażeniem i choć z wielkim opóźnieniem to wprost proporcjonalnie do niego gratuluję :-)
Znaczy jestem jakąś tajemniczą personą i nic o tym nie wiem:P Dzięki za gratulacje:)
Zawsze czegoś nowego o sobie można dowiedzieć się od innych :-)
Strach się bać:)
Zamiast czytać o literaturze, wolę czytać literaturę- bardzo mi się to podoba. No i dołączam się do gratulacji.
Dzięki:) Nie jestem pewien, czy ta złota myśl to jest całkiem moja, ale co tam:)
Mądrego mądrze posłuchać (poczytać), nawet, jeśli tylko (?) cytuje :)
A może i to moja złota myśl?
A ja tam prawie co dzień zaczepiam, upewniając się z kim tańczę, tak że pewnie ZWL ma już tych wirtualnych obertasów serdecznie dosyć :P Dodam tylko, że jest to jedna z tych sławnych osób, które mnie nie onieśmielają. Brawo i gratulacje! :)
Kurde, no, bo się zdenerwuję:P Sława? Znowu czegoś nie wiem?:P Dzięki:)
Będziesz mógł napisać sequel do „Potęgi sławy”.;) To nie było złośliwe, nie, nie. Również gratuluję.
Artykuł i cały numer poczytam na pewno.
Chwilowo to co najwyżej kontynuację „Snów o potędze”, może kiedyś i do potęgi dojdzie:P Dzięki:)
Bazylu, skromnisiu, też jesteś na tych stronach przewodnika wzmiankowany :P
Właśnie:) Zresztą na niej prawie sami znajomi:))
Paczpani! To ja odwołuję, to co napisałem wyżej. Ot, po prostu spotkały się dwie sławy. :)
Gratulacje! Zasłużone wyróżnienie :)
Dzięki:)
Gratulacje. :)
Jak tu nie docenić dobrego merytorycznie bloga, gdzie nie znajdzie się bełkotu i pisaniny po polskiemu. Literadar nie miał wyjścia po prostu. ;)
Dzięki:) Literadar miał pewnie mnóstwo wyjść, ale tym mi przyjemniej, że wybrał mnie:)
Wow! Szerze gratuluję. Zasłużone to wyróżnienie :)
Bardzo dziękuję:)
Ho,ho, tak, tak! Zacofany to jest Gość!!!
Gratuluję, płonąc z zachwytu, że tak mądre oko czasem zawisa i na moich wpisach:PPP
(Rozumiem, że po dzisiejszej dawce słodyczy od jutra będziesz sobie dawkował jakąś odtrutkę?)
Zawisa, zawisa, z przyjemnością nawet i chętnie zawisłoby na jakimś nowym wpisiku:P Słodycze to ja mogę bez ograniczeń, szczególnie takie niekaloryczne, od których co najwyżej ego rośnie, a nie brzuch:)
To smacznego Twojemu egu (jakaś dziwna forma fleksyjna wyszła, jakby…)!
Z wpisikiem chwilowo kiepsko, bo tydzień roboczy mamy i owszem, wpisuję i wypisuję, ale niekoniecznie na tematy interesujące blogosferę:) Ale sie zobaczy, co da sie zrobić, Szefie!
Jeszcze raz serdecznie gratuluję!
Egu fleksja nie szkodzi:)) Pamiętaj o niezliczonych sposobach na uzyskanie kontentu na blogu bez szczególnego wysiłku, za to ze znacznym skokiem statystyki:D
Jeśli masz na myśli np. rozbierane zdjęcia tej przeżartej przez korniki kłody, to jeszcze nie teraz :P
Nie, nie, jeszcze za wcześnie na takie obnażenie:) Ale już fotka „mój ulubiony pisarz przy swoim ulubionym biurku z (obnażoną) muzą na kolanach” jak najbardziej:P
Gratuluję:)
I tak jak w wypadku Agnieszki mam nadzieję, że celebryctwo Ci nie grozi, bo baaardzo by szkoda było.
A i przy okazji trzymam kciuki, żebyś w tym roku był laureatem kufra książek.
I co to jeszcze miałam…
O wiem – druga deska do kompletu też się przyda;)
Jeszcze pierwsza deseczka nie zawisła, ale za to zmotywowałaś mnie i jutro stolarz przychodzi, będzie blat-biurko, żeby się wygodniej blogowało:) Dzięki.
No proszę, zaczęłam odwiedzać twojego bloga w ostatniej chwili, teraz pewnie będzie tu masa sezonowych kibiców ;) A tak na serio, bardzo fajny wywiad, gratuluję!
Dzięki:) Mimo wszystko jednak bardziej liczę na stałych czytelników:)
Cieszę się, że dobre blogi o książkach są zauważane, bo ta część blogosfery nie cieszy się na ogół zbyt dobrą opinią. „Bloger książkowy” to często określenie pejoratywne. Może takie artykuły to zmienią?
Gratuluję wyróżnienia:).
Dzięki niezmierne:) Mam cichą nadzieję, że stereotyp blogerów recenzujących pozytywnie jak leci wszystko, co wydawcy podrzucą, trochę się zachwieje.
Zapomniałeś jeszcze o recenzowaniu bez czytania. ;P
A skąd, mam stale w pamięci:)
No tak. Trzeba iść poczytać i otrzeć się o ten wielki świat ;)
Tiaaa, czerwone dywany, fraki, dekolty…:D
Rzeczywiście, wyróżnienie jak najbardziej zasłużone. Muszą przyznać, że sama szybko zauroczyłam się Twoim blogami; konkretne, bezpretensjonalne, różnorodne, ciekawe. No i widać, że autor wkłada sporo serca w to co robi i obcykany jest w temacie. Nie szukam jakoś specjalnie zaciekle blogów książkowych, ale kilkadziesiąt chyba już odwiedziłam i, póki co, BZWL i ŚŻ Bazyla szczególnie pozytywnie wyróżniają się na ich tle. Gratuluję i zazdroszczę tej lekkości pisania i zawsze dobrze postawionych znaków przestankowych ;)
Z poprawnej interpunkcji zrobiłem mój znak firmowy:)) Dzięki za miłe słowa:)
To i ja biegnę z bukiecikim stokrotek spod progu i spod serca. Gratuluję:)
Dziękuję, stokrotki umieszczam w kubeczku z wodą:)
Gratuluję, tym bardziej, że naprawdę zasługujesz na wyróżnienie :)
Dziękuję, rumieniąc się:)
No przestań, przecież żadne z Ciebie dziewczę płoche nie jest :) Pierś trzeba dumnie prężyć, a nie się rumienić :)
W takim razie „wątłe mięśnie naprężam, pierś cherlawą wytężam”, jak pisał klasyk:D