Jak donoszą dobrze poinformowane źródła zbliżone do Ałtorki Marty Kisiel, jesień należeć będzie do różowego królika o wdzięcznym mianie Rudolf Valentino!
Tak, dobrze się domyślacie! „Dożywocie” powraca! Jeszcze nie wyczekiwany tom drugi, ale wznowienie pierwszego, od dawna niedostępnego w księgarniach i osiągającego niebotyczne ceny na aukcjach. Całkiem nowa okładka, nowe liczne (miejmy nadzieję) ilustracje i niezmiennie pokręcone perypetie ekipy z Lichotki: Konrada, Szczęsnego, Krakersa i – rzecz jasna – zasmarkanego Licha.
Zapraszam do przeczytania
Za dużo słów, za mało emocji (Rebecca Makkai, „Wierzyliśmy jak nikt”)
„Żyję w utopii, która nie jest moja” (Joanni Sanchez, „Cuba libre”)
Gigantyczne gacie Obeliksa (Michel Pastoureau, „Diabelska materia”)
Na praskiej ulicy i w Domu Sierot (Israel Zyngman, „Dzieci doktora Korczaka”)
Za Rzekę Pożerającą Człowieka (Ewa Nowacka, „Szubad żąda ofiary”)
Facet, który był sobą (Wiesław Weiss, „Tomek Beksiński. Portret prawdziwy”)
Matka Chrzestna nadaje z Katowic
(Odwiedzono 888 razy, 1 razy dziś)
Niech wydawca pójdzie za ciosem i zwiezie na TK w Krakowie dwa TIRy książek i Ałtorkę do podpisywania. No i Ałtorka nie będzie już musiała pamiętać o srebrnym markerze :P
Przekażę Ałtorce, nie wiem, czy się ucieszy wymaganiami PT Czytelników :P
Jakimi wymaganiami? Przecież zrezygnowałem z wymagań! (vide srebrny marker) :P
Na pewno wymyślisz jakieś inne roszczenia, typu wspólne piwo :)
Zbijam Twój argument tym, że jeśli nawet, to ja stawiam :P
No chyba nie żądasz, żeby głodująca pisarka stawiała :)
Mogę nawet dorzucić czips i opierunek, jeśli wola :D
Nie wiem, czy Ałtorka się skusi na opierunek, ale może chociaż czipsem nie pogardzi :P