Dianka – a właściwie Milan – pochodzi ze Słowacji, ma 16 lat i jest prześliczny niczym „paź z kreskówki dla grzecznych dzieci”. Idealne warunki, by podbić Wiedeń pełen napalonych facetów. A jednak Dianka zaprzepaszcza szansę za szansą, w przeciwieństwie do Polaka Michała, hojnie obdarzonego przez naturę nie tylko tytułowym „fynf und cfancyś”, ale i życiowym sprytem. Im gorzej wiedzie się Słowakowi, tym lepiej ma się Polak. Ich drogi przecinają się w Wiedniu, Monachium, Zurychu. Pierwszego prostytucja rzuca na dno, drugiemu pozwala korzystać z życia i błyszczeć, choćby przelotnie.
Najbardziej znana literacka bajarka, Szeherezada, była „młodą dziewczyną o smukłych kształtach, wielce piękną pełną wdzięku i urody”. „Znała księgi i kroniki, podania o życiu starożytnych królów i opowieści o żyjących niegdyś ludach”. Snuła baśnie zachwyconemu królowi, by ocalić swoje życie. Szeherezady Witkowskiego nie są ani smukłe, ani piękne, nie gustują też w królach. Ich opowieści są bardziej przaśne, a snują je, by ocalić przed zaginięciem świat, którego są ostatnimi przedstawicielkami.