Zdekompletowana układanka (Sarah Waters, „Pod osłoną nocy”)

przez

Pod osłoną nocy

W swojej czwartej powieści Sarah Waters porzuciła wiktoriańskie stylizacje i dekoracje, by przenieść bohaterów w czasy nam bliższe. Mamy Londyn, 1947 rok, niedługo po zakończeniu wojny, która mocno dała się we znaki wszystkim. Życie próbuje powoli wrócić w stare koleiny albo wyrzeźbić nowe. Dokoła gruzy, ograniczenia w zaopatrzeniu, a w tym wszystkim grupka ludzi, którzy wciąż żyją wspomnieniami z przeszłości, a równocześnie starają się odnaleźć w czasie teraźniejszym. Wszystkich łączą ze sobą więzy, o których początkowo nic nie wiemy, ale które aż nazbyt wyraźnie wyczuwamy. Rozplątywanie powiązań między postaciami okazuje się pasjonujące, szczególnie gdy nasze kolejne hipotezy i przypuszczenia autorka przewróci do góry nogami.

Czytaj dalejZdekompletowana układanka (Sarah Waters, „Pod osłoną nocy”)

Kto handluje, ten żyje (Marek Miller, „Co dzień świeży pieniądz”)

przez

Zanim zginął pod naporem gigantycznego targowiska na Stadionie Dziesięciolecia, bazar Różyckiego był oazą folkloru („Pyzyyy goronceee, pyzyyy, flakyyy”) i kapitalizmu, gdzie można było nabyć cytryny i fleki do obcasów, a także dekatyzowane dżinsy i tureckie swetry w charakterystyczne wzory. To był bazar lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. A jak wyglądały początki handlu w tym miejscu?

Czytaj dalejKto handluje, ten żyje (Marek Miller, „Co dzień świeży pieniądz”)

Rodzina w dziesięciu odsłonach (Georges Duhamel, „Kronika rodu Pasquier”)

przez

Kronika rodu Pasquier

Rajmund Pasquier pochodził z chłopskiej rodziny, ale pragnął awansu społecznego: imając się rozmaitych zajęć, studiował medycynę. Poślubił pannę z kupieckiej rodziny i miał z nią siedmioro dzieci – pięcioro z nich przewija się nieustająco przez „Kronikę rodu”, spisywaną po latach przez Laurenta, uznanego biologa. W tworzonym po pięćdziesiątce pamiętniku cofa się on do swego dzieciństwa, by przedstawić dzieje najbliższych, „nie po to, by kogokolwiek zbudować lub poprawić, lecz aby dopełnić aktu rozpoznania”, znaleźć klucz do „prawdy ludzkiej”, jak naukowiec, który obserwując małe muszki, potrafi odgadnąć największe tajemnice życia.

Czytaj dalejRodzina w dziesięciu odsłonach (Georges Duhamel, „Kronika rodu Pasquier”)

Brzydsza strona Nowego Jorku (Jennifer Donnelly, „Płytkie groby”)

przez

Płytkie groby

Jo Montfort jest panną niczym z kart „Wieku niewinności” Edith Wharton: piękna, inteligentna, pochodzi z rodziny zaliczającej się do nowojorskiej arystokracji, a jej notowania na rynku matrymonialnym stoją bardzo wysoko. Bez trudu znajdzie odpowiedniego kandydata na męża, który zapewni jej poziom życia, do jakiego przywykła, w zamian za, bagatelka, przedłużenie rodu. Problem w tym, że Jo wcale taka perspektywa nie nęci.

Czytaj dalejBrzydsza strona Nowego Jorku (Jennifer Donnelly, „Płytkie groby”)

Zwyczajne minidramaty (Janusz Domagalik, „Księżniczka i chłopcy”)

przez

Jeśli mi ktoś powie, że chyba przesadziłem z peerelowskimi antologiami opowiadań dla młodzieży, to będzie miał rację. „Księżniczkę i chłopców” Janusza Domagalika naprawdę zdejmowałem z półki z myślą, że to powieść. No więc nie. To siedem opowiadań. Bardzo dobrych.

Czytaj dalejZwyczajne minidramaty (Janusz Domagalik, „Księżniczka i chłopcy”)

Księgozbiory polskie, cz. 16: Biblioteka panien Kossakówien (2)

przez

Gdy panny Kossakówny, czyli późniejsze Pawlikowska-Jasnorzewska i Samozwaniec, nieco podrosły, poszerzyły znacząco swoje czytelnicze horyzonty i już nie wierszyki Jachowicza i powieści Verne’a je zajmowały, chociaż znowu ich lektury niekoniecznie szły w kierunku, który aprobowałaby bogobojna, mieszczańska matka i ksiądz spowiednik…

Czytaj dalejKsięgozbiory polskie, cz. 16: Biblioteka panien Kossakówien (2)