Co prawda czwarta rocznica mojego blogowania przypada jutro, ale postanowiłem zrobić sobie z tej okazji mały prezent i nie chciałbym, żeby zaplanowana przerwa techniczna przeszkodziła w świętowaniu. Mam tylko nadzieję, że wszystko się powiedzie.
Poza tym niedziela to bardzo dobry dzień na jubileusze. Dziękuję wszystkim, którzy tu zaglądali i komentowali, mimo iż nie bardzo było co czytać. Zdmuchuję cztery świeczki z ciasteczka, życząc sobie, żeby ten rok był pod wieloma względami lepszy od poprzedniego.
Tradycyjna część oficjalna tradycyjnie krótka, tym razem bardziej niż zwykle. Ubiegłoroczne lektury były wyrównane, zapowiedzi czytania biografii, listów i dzienników nie udało się zrealizować w takim stopniu, w jakim chciałem (chociaż z minicyklu o Słowackim, jego diecie, ubiorze i biografii jestem całkiem zadowolony). Może uda się przygotować coś nowego w podobnym klimacie.
Najbardziej inspirująca (w sensie kolejnego stosu książek do przeczytania kiedyś tam) okazała się antologia reportażu „100/XX” i z ciekawością przeczytam przygotowywany trzeci tom. W kategorii „pochłonięte jednym tchem” znalazły się „Nomen omen” Marty Kisiel, o którym wszyscy napisali już wszystko, a najlepiej Królowa Matka, więc ja już nie muszę; trzy części wspomnień położnej Jennifer Worth oraz dwa tomy cyklu o Flawii de Luce Alana Bradleya (przy czym tom szósty zdecydowanie przebił piąty). Tom siódmy ukazuje się ponoć już pojutrze, ale uwierzę, gdy zobaczę.
A teraz dziękuję za uwagę i zapraszam do bufetu.
Zapraszam do przeczytania
Dzieje ludzi (Maria Dąbrowska, „A teraz wypijmy…”)
Czarodziej, który umiał odmieniać serca (Wanda Żółkiewska, „Czarodziej”)
Młoda dama w kalesonach taty (Klara Feher, „No cóż, za moich czasów…”)
„I tak tu sobie żyjemy” (Jaroslav Rudiš, „Czeski Raj”)
„Mama gdzieś jednak musi być” (Henryk Lothamer, „Do zobaczenia, mamo”)
Zbrodnia to niesłychana (Anna Starobiniec, „Wilcza nora”)
Łurzowy Kłulik zwiastujący Zagładę, czyli o spotkaniu z Martą Kisiel
(Odwiedzono 593 razy, 1 razy dziś)
Ale wyżerka, postarałeś się :). Gratulacje :).
Skoro już nie zapewniam nic do czytania, to niech chociaż żarcie będzie ekstra :) Dzięki.
Możesz się pocieszać, że postawiłeś na jakość, a nie na ilość :P.
Nic innego nie robię, tylko się pocieszam, ale jednak chciałbym trochę więcej tej jakości z siebie wyciskać :P
No to tego Ci życzę, bo z przyjemnością się Ciebie czyta, więc korzyść i dla mnie i dla szerokiej publiki :).
To się nazywa dostarczanie właściwej motywacji :D
Gratulacje! Trzymam kciuki za powodzenie planów :)
A bufet rzeczywiście imponujący ;)
Dzięki.
Drogi Starszy Bracie w Blogowaniu :)
Gratuluję rocznicy i stale wysokiego poziomu prezentowanych wpisów. Może jest ich nieco mało (w czym zaczynasz się niebezpiecznie upodabniać do pewnej Ałtorki), ale tym bardziej ich wyczekujemy. Tak teraz mi przyszło do głowy – może to przemyślany chwyt jest???
Życzę Ci, drogi ZwL, kolejnych rocznic, wielu ciekawych lektur i czasu na pisanie o nich. A sobie życzę miłej lektury onych ;)
Proszę mnie tu nie porównywać do rozmaitych Ałtorek, bo aż TAK źle ze mną nie jest :P Chwyt niestety zafundowało mi życie, ale może nieco odpuści :) Dziękuję.
Gratulacje i fanfary!!! Czy ja dobrze widzę, że Ty także już nie masz w adresie blogspota??
POzdrawiam ciepło!
Dzięki. Blogspot jeszcze jest pod spodem, ale już niedługo :)
Chciałabym:)
Grunt to się wreszcie odważyć :)
Sto lat, sto lat, niech żyje, żyje nam! Nieeeechhhh żyjeeee nammmm!
Wszystkiego dobrego, wielu wspaniałych lektur, dalszej werwy w pisaniu, mnóstwa czekolady i oczywiście dalszych prac nad milutką kulistością!
Bufecik musiałeś przygotowywać cały Nowy Rok, więc jestem pod wrażeniem! Z chęcią poczęstuję się deserkiem z truskaweczką. A szampan jest?
Popracuję nad milutkowością, w kulistość wolałbym się jednak całkowicie nie stoczyć:)
Bufecik świeżutki, dziś rano szykowany. Szampan i alkohole podajemy w drugiej sali, zapraszam.
Gratulacje składam w takim razie :). Jak i życzenia zdrowia, wytrwałości i chęci do czytania i pisania w kolejnym roku.
Dziękuję :)
Gratulacje! Zacofany w lekturze to już pewna marka, która gwarantuje wysoki poziom wpisów. Jestem trochę zdziwiona, że to tylko 4 lata, sądziłam, że prowadzisz tego bloga dłużej. :)
Aż cztery, bym powiedział :) Dzięki za dobre słowo.
gratulacje:)
Ależ było, co czytać :)
Ale mogło być więcej :) Dzięki.
Gratulacje! I dużo przyjemności z czytania i blogowania :)
Dzięki :)
Gratuluję! Życzę wytrwałości i nieustannej Radochy z blogowania. 😃 No to zdrówko!😃
A jaką niby radochę można mieć z czytania tej zakurzonej makulatury? Żeby to jeszcze człowieka jakieś pachnące nowości interesowały, toby wykrzesał radość, ale tak? :P
A zeżarło mi uśmieszki (pisałam z telefonu). A można, można – Ty już wiesz najlepiej :) wierz mi, lepiej zakurzone niż grafomańskie propozycje wydawnicze :P serdeczności raz jeszcze :)
Och nie wiem, nie wiem. Chciałbym się tak beztrosko tarzać w lakierowanych nowościach :D
lakierowanych i z wypukłymi literami z oprawą zintegrowaną ;)
Tyko nie w zintegrowanej, fuj, paskudztwo.
Gratulacje! Bufet mniam mniam, zwlaszcza to bialo-brązowe cos w szklaneczkach. Salud!
Biało-brązowe wyjątkowo się udało, weź dokładkę :)
Zaglądam od jakiegoś czasu. Pora na coming out. ;-) Gratulacje!
To proszę się ujawniać częściej :D
Gratuluję!!! Też byłam pewna że dłużej piszesz a to niespodzianka. I dołączę do motywacyjnych komentarzy prosząc o więcej wpisów. :-)
Jak się zanudza czytelników, to im się wydaje, że to trwa wieki :P Dzięki :)
To ja sobie życzę być znudzona, taką formę nudy bardzo lubię ;-)
Będę nudził jak nigdy dotąd :P
Ten komentarz został usunięty przez autora.
Mam taką nadzieję :-)
Gratulacje i życzę dalszych sukcesów , ale przede wszystkim życzę niezapomnianych lektur :)
Dzięki :)
witaj w czterolatkach! wszystkiego dobrego – zarówno dobrych lektur, przyjemności z ich czytania i weny i czasu by o nich pisać. A o czytelników, jak i dotąd, pewnie nie będziesz się martwić
Mam nadzieję, że nie będę :) Dzięki.
Gratulacje, niech Ci się dobrze bloguje przez kolejny rok :)
Oby! Dzięki.
Gratulacje i powodzenia w realizacji kolejnych blogowych projektów! Pozdrawiam!
Dzięki.
Łubudubu, łubudubu … A to, w drugiej sali, śpiewałem ja, Jarzą… znaczy, tego, Bazyl, Twój wierny i najupierdliwszy czytelnik :D
Zastanawiałem się, kiedy wpadniesz, a Ty się w bocznej sali kryłeś :D
Postanowiłem porzucić wiktuały na rzecz napitków, a że je wyrugowałeś do drugiej sali …
Nie żebym Ci żałował, ale tak bez podkładu pić?
Co prawda nawet Sting zaleca, ale ja stara szkoła jestem i pierwszych trzech nie zagryzam :)
No no, hardkorowo :P
Sting czy niezagryzanie? :P
Niezagryzanie. Stinga jakoś zniosę :P
W dziwnych stronach mieszkasz. U mnie to normalka :P
U nas „tolko po pierwym nie pieriekusywajem” :P
Żądam przywrócenia avatarów, bo odnaleźć się w gąszczu komentarzy nie mogę :P
Mam wrażenie, że trzeba się jakoś zalogować albo co :P
To chyba raczej „abo co”, bo ja tu widzę jeno pole na ksywę, maila, www i tela tego dobrego :P
To obadam dokładniej opcje.
Bazylu, specjalnie dla Ciebie dodałem możliwość podłączenia własnego zdjęcia profilowego :) Baw się dobrze!
Gratulacje, właśnie opuściłeś grupę Misiów i przeszedłeś do pierwszych starszaków! Odwiedź mnie czasem w moim żłobku, co?
A poza tym gratulacje i trzymam kciuki, aby piąty rok był lepszy. Jeśli chodzi o ilość, bo do jakości zastrzeżeń nie ma. Zwłaszcza przy takim bufecie (kolega z roku na rok się kulinarnie rozwija, no, no!:P)
Strasznie macie skomplikowane podziały przedszkolne :D
Mam moje odwiedziny na bank, bylebym nie musiał noska ucierać :P
Bufet rozwija się pod wpływem tych nielicznych programów kulinarnych, które zdarza mi się czasem obejrzeć :P
No tak, najpierw dodaje się siebie samego do swojego blogrolla, a potem się odwiedza. To ja może nie chcę dorastać…
A ja właśnie dziś obejrzałam pierwszy od dawna program kulinarny i co? Trafiłam na taki o daniach dietetycznych, fuj! Wracam do Twojego bufetu, choć widzę, że mocno przetrzebiony.
Miało być, że Ty masz moje odwiedziny, ale skoro nie chcesz… :P
Ja mam widać więcej szczęścia do telewizji, mnie się trafiają desery i szybkie przystawki :D
Miało być, że Ty masz moje odwiedziny, ale skoro nie chcesz… :P
Ja mam widać więcej szczęścia do telewizji, mnie się trafiają desery i szybkie przystawki :D
Dołączam się do życzeń.
Nad zdjęciami regałów kwiczę.
Z radości.
Słowacki -m ucieszona
Zarzucam płaszcz na ramiona.
I w gości!
Skubnę co nieco z bufetu,
i mruknę, że to tu…
Same Zacofajności!
Za życzenia – wielkie dzięki.
Mam nadzieję, że udręki
Nie doznałaś, pisząc wierszem
Piękne rymy te najszczersze.
Gratulacje:)
Dziękuję.
Twój bufet jest tak różnorodny i bogaty, jak zawartość Twego bloga, pozostaje mi życzyć aby udało się zrealizować twoje plany i zamierzenia i te biograficzne i te inne.
Bufet jest na pewno różnorodniejszych, ale postaram się mu dorównać blogowo:) Dziękuję.
Bufet mnie obezwładnił, dobrze, że jestem po kolacji.
Wszystkiego książkowego! Niech blog będzie tym, co niezmiennie lubisz :)
Gdybym nie lubił, to rzuciłbym go już parę miesięcy temu, u szczytu zwątpienia w sens tej pisaniny :P No ale jakoś przetrwałem.
Co nas nie zabije, to nas wzmocni! :)) Życzę (egoistycznie ;) weny Wasza Wpływowość!
Gratulacje!
Nieustającej weny! Dzięki.
Nieustającej! :))
Mnóstwa fascynujących książek i równie wiele czasu na to, by się z nimi zaprzyjaźniać:-)
Bardzo dziękuję :)
Happy birthday, mister Zacofany! :P
Wielkie dzięki, Matko Chrzestna :D
Wow! Co za niespodzianka! Z Nowym Rokiem nowym krokiem! Gratulacje! :-)
Trzeba było coś zmienić :) Dzięki.
Trochę się spóźniłam, więc bufet pewnie pusty, ale gratuluję wspaniałej rocznicy i przejścia na własną domenę. :)
Pewnie jest jeszcze trochę kruchych ciasteczek :) Dzięki za gratulacje. To już nie własna domena, ale i własny serwer :)
Gratulacje i kolejnych udanych czytelniczo oraz blogowo lat:)
Na marginesie – „Flawię de Luce” (o której się dowiedziałam właśnie z Twojego blogu) mam ciągle w pamięci, nawet parę miesięcy temu zaczęłam czytać pierwszy tom – ale jakoś chemia nie zadziałała. Mam nadzieję, że była to tylko kwestia niesprzyjającej chwili, bo im więcej czytam na temat samych książek, tym bardziej mam na nie ochotę – i chciałabym, by ta ochota tylko wzrosła po rozpoczęciu lektury.
Dzięki.
Jeśli chwila nie była sprzyjająca, to nic na siłę. Szkoda pięknej serii na zmarnowanie. Może wiosną lepiej Ci pójdzie :)
Blog już w blogrollu – sto lat!
Wielkie dzięki :)
Gratulacje! Może i wpisów nie było zbyt wiele, ale za to każdy z nich jest tak dopracowany i bogaty w treść, że nadaje się do wielokrotnego czytania :-)
Polałaś mi serce miodem i obłożyłaś cukrem w kostkach :D Dziękuję.